- dinçilik
- is. Allaha və dinə inanma, dini ehkamları yerinə yetirmə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dinçilik
Look at other dictionaries:
dincilik — is., ği Dincinin işi Birleşik Sözler kökten dincilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
kökten dincilik — is., ği, top. b. 1) Kurulu düzenin temellerini dinî kural ve inançlar doğrultusunda değiştirip uygulamadan yana olan tutum veya öğreti, fundamentalizm 2) Birinci Dünya Savaşı yıllarında Amerika da ortaya çıkan protestan kökenli dinî akım,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
fundamentalizm — is., top. b., Fr. fondamentalisme Kökten dincilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
kökten dinci — is., top. b. Kökten dincilik yanlısı olan kimse, fundamentalist … Çağatay Osmanlı Sözlük
diyanət — ə. dindarlıq, dinçilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dindarlıq — bax dinçilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dinpərəstlik — bax dinçilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möminlik — is. Dindarlıq, dinçilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
